郑检法久病将起以诗速之

郑检法久病将起以诗速之原文：

①铙náo，古代军中用以止鼓退军的乐器。青铜制，体短而阔，盛行于商代。也指一种打击乐器。形制与钹相似，唯中间隆起部分较小，其径约当全径的五分之一。以两片为一副，相击发声。大小相当的铙与钹，铙所发的音低于钹而余音较长。铙吹：即铙歌。军中乐歌。为鼓吹乐的一部。所用乐器有笛、觱篥、箫、笳、铙、鼓等。②使君：尊称州郡长官。③郭门：外城的门。唐?韩愈《过南阳》诗：“南阳郭门外，桑下麦青青。”④临川：今属江西。⑤康乐侯：指南朝宋文学家谢灵运。《宋书·谢灵运传》：“（灵运）袭封康乐公，性奢豪，车服鲜丽，衣裳器物，多改旧制，世共宗之，咸称谢康乐也。”
黄莺巢居在密叶之间，柳絮轻轻飘落在湖面。斜阳已近暗淡，断桥处有返家的归船。还能有几番春游？赏花又要等到明年。春风且陪伴着蔷薇留住吧，因为等到蔷薇开花时，春光已经非常可怜。更令人感觉凄楚不堪，掩隐在万绿丛中的西泠桥畔，昔日是何等的热闹喧阗，如今却只留下一抹荒寒的暮烟。当年栖息在朱门大宅的燕子，如今不知飞向何边？往日风景幽胜的去处，只见处处长满苔藓，荒草掩没了亭台曲栏，就连那些清闲的白鸥，也因新愁而白了发颠。我再也没有心愿，去重温纵情欢乐的旧梦，只把自(...)
头八句“我家江水初发源”至“江南江北青山多”，写登高远眺，触景生情，勾起乡思，中间八句“羁愁畏晚寻归楫”至“飞焰照山栖鸟惊”，描绘傍晚和夜间江上的景色，末六句“怅然归卧心莫识”至“有田不归如江水”，阐发辞官归田的意愿。这三段分别写游金山寺的所思、所见、所感，表达了诗人对(...)
上片虽沉痛悲愤，但其基调却显得低沉。下片则变为至大至刚，充满了视死如归的精神。“鼎中炼熟丹砂。把紫府清都作一家”，“鼎”，这里指丹炉，道家在丹炉内炼丹，丹成可以飞升：“紫府”，道家称仙人所居之地，“清都”指天帝所居的宫阙。这两句是说自己对于自己的去处早在深思熟虑，胸有成竹，如同鼎中丹砂炼熟，随时可以升天，以紫府清都为家了。枋得这次北上，早已有了死亡的准备，所以才有如此言语。“想前人鹤驭，常游绛，浮生蝉蜕，岂恋黄沙？”就此意作进一步发挥。四句用一“想”字领起，滔滔而下，表明是作者的心理活动，意思是说神仙或得道之士每骑鹤上天，游于绛阙，其乐无穷；而世俗之身，当如“蝉蜕蛇解，游于太清”岂能留恋于尘埃浊世（“黄沙”）。他不想苟且偷生，屈节苟活，已经说得明明白白。以下就“寒食”本题，再表白自己的志向与气节。“帝命守坟，王令修墓，男子正当如是耶。词句”男子正当如是“，是肯定语气，故以”那“”即“”也“足成七字句，并以叶韵，赞羡庸珏他们的爱国正义行动，表示自己作为好男儿正当仿效他们的精神，效忠宋室。另一方面，”又何必，待过家上冢，昼锦荣华“，则就此次被迫北上强令降元做官而言。”昼锦“，用指富贵还乡。”过家上冢“，即还旧居，祭祖坟，指的是夸耀邻里的事。作者概以”又何必“一语抹煞之。”待“表示将来可以实现之意，即今已断言并无可能，因此不仅多此一举，言辞杀辣，不留余地。”上冢“一语，也是就寒食祭扫事生出，与”守坟“、”修墓“，同回应上片所说情事，紧扣题意。
①代王夫人作：王夫人名王清惠，宋末被选入宫为昭仪，宋亡被掳往大都。途中驿馆壁题《满江红》传诵中原，文天祥不满意结尾三句：“问嫦娥，于我肯(...)
上片虽沉痛悲愤，但其基调却显得低沉。下片则变为至大至刚，充满了视死如归的精神。“鼎中炼熟丹砂。把紫府清都作一家”，“鼎”，这里指丹炉，道家在丹炉内炼丹，丹成可以飞升：“紫府”，道家称仙人所居之地，“清都”指天帝所居的宫阙。这两句是说自己对于自己的去处早在深思熟虑，胸有成竹，如同鼎中丹砂炼熟，随时可以升天，以紫府清都为家了。枋得这次北上，早已有了死亡的准备，所以才有如此言语。“想前人鹤驭，常游绛，浮生蝉蜕，岂恋黄沙？”就此意作进一步发挥。四句用一“想”字领起，滔滔而下，表明是作者的心理活动，意思是说神仙或得道之士每骑鹤上天，游于绛阙，其乐无穷；而世俗之身，当如“蝉蜕蛇解，游于太清”岂能留恋于尘埃浊世（“黄沙”）。他不想苟且偷生，屈节苟活，已经说得明明白白。以下就“寒食”本题，再表白自己的志向与气节。“帝命守坟，王令修墓，男子正当如是耶。词句”男子正当如是“，是肯定语气，故以”那“”即“”也“足成七字句，并以叶韵，赞羡庸珏他们的爱国正义行动，表示自己作为好男儿正当仿效他们的精神，效忠宋室。另一方面，”又何必，待过家上冢，昼锦荣华“，则就此次被迫北上强令降元做官而言。”昼锦“，用指富贵还乡。”过家上冢“，即还旧居，祭祖坟，指的是夸耀邻里的事。作者概以”又何必“一语抹煞之。”待“表示将来可以实现之意，即今已断言并无可能，因此不仅多此一举，言辞杀辣，不留余地。”上冢“一语，也是就寒食祭扫事生出，与”守坟“、”修墓“，同回应上片所说情事，紧扣题意。
第二句“碧水东流至此回”，又反过来着重写夹江对峙的天门山对汹涌奔腾的楚江的约束力和反作用。由于(...)
闷如何，倒断，音尘杳归期难算。断久恋花衢妓馆，想难忘娇艳浓欢。恨题班姬素纨，笔书乏蒙氏毫端。鸾肠断，翠槃，恨无个地缝钻。一会没乱，一会心酸，都撮来眉上攒。无甚病痯，钏松冰腕，腹中愁堆垛满。
①案：一种放食器的小几。又，案，即古“椀”（碗）字。　②会：能。这句是说一个人生在世上能有多久呢？　③安能：怎能。蹀躞（diéxiè叠谢）：小步行走的样子。这句是说怎么能裹足不前，垂翼不飞呢。　④弄儿：逗小孩。戏：玩耍。　⑤孤(...)
下阕主要抒发了作者对友人远去的伤感和对友人出仕新朝的担心与不满等复杂的心情。头一句“酒酣应对燕山雪，正冰河月冻，晓陇云飞”，进一步设想友人远去北国的情景。“酒酣”，指朝廷召宴，作者想象友人彼时彼地应是燕山雪飘的冰天雪地的影象，连月亮都仿佛冻住了似的，发出令人不寒而栗的光辉。“冰河月冻”，造语甚新，意境颇佳。这阴冷影象与上阕热烈欢快的情调形成鲜明的对照，为下面的感叹铺垫了气氛。接着，作者将笔锋一转：“投老残年，江南谁念方回。”意为：我已是风烛残年，不愿为新朝用而隐居江南，又有谁能常常记起我呢？方回，贺铸的字，他的《青玉案》有“试问闲愁都几许？一川烟草，满城风絮，梅子黄时雨”句，十分有名。黄庭坚曾说：“解道江南断肠句，世间唯有贺方回。”作者身在江南，又有一腔愁怨，故以贺铸自比。这两句词不仅包含年老力衰的伤感，友人离去的伤情，还有国家沦亡的伤痛。“东风渐绿西(...)

郑检法久病将起以诗速之拼音解读：

①náo náo，gǔ dài jun1 zhōng yòng yǐ zhǐ gǔ tuì jun1 de lè qì 。qīng tóng zhì ，tǐ duǎn ér kuò ，shèng háng yú shāng dài 。yě zhǐ yī zhǒng dǎ jī lè qì 。xíng zhì yǔ bó xiàng sì ，wéi zhōng jiān lóng qǐ bù fèn jiào xiǎo ，qí jìng yuē dāng quán jìng de wǔ fèn zhī yī 。yǐ liǎng piàn wéi yī fù ，xiàng jī fā shēng 。dà xiǎo xiàng dāng de náo yǔ bó ，náo suǒ fā de yīn dī yú bó ér yú yīn jiào zhǎng 。náo chuī ：jí náo gē 。jun1 zhōng lè gē 。wéi gǔ chuī lè de yī bù 。suǒ yòng lè qì yǒu dí 、bì lì 、xiāo 、jiā 、náo 、gǔ děng 。②shǐ jun1 ：zūn chēng zhōu jun4 zhǎng guān 。③guō mén ：wài chéng de mén 。táng ?hán yù 《guò nán yáng 》shī ：“nán yáng guō mén wài ，sāng xià mài qīng qīng 。”④lín chuān ：jīn shǔ jiāng xī 。⑤kāng lè hóu ：zhǐ nán cháo sòng wén xué jiā xiè líng yùn 。《sòng shū ·xiè líng yùn chuán 》：“（líng yùn ）xí fēng kāng lè gōng ，xìng shē háo ，chē fú xiān lì ，yī shang qì wù ，duō gǎi jiù zhì ，shì gòng zōng zhī ，xián chēng xiè kāng lè yě 。”
huáng yīng cháo jū zài mì yè zhī jiān ，liǔ xù qīng qīng piāo luò zài hú miàn 。xié yáng yǐ jìn àn dàn ，duàn qiáo chù yǒu fǎn jiā de guī chuán 。hái néng yǒu jǐ fān chūn yóu ？shǎng huā yòu yào děng dào míng nián 。chūn fēng qiě péi bàn zhe qiáng wēi liú zhù ba ，yīn wéi děng dào qiáng wēi kāi huā shí ，chūn guāng yǐ jīng fēi cháng kě lián 。gèng lìng rén gǎn jiào qī chǔ bú kān ，yǎn yǐn zài wàn lǜ cóng zhōng de xī líng qiáo pàn ，xī rì shì hé děng de rè nào xuān tián ，rú jīn què zhī liú xià yī mò huāng hán de mù yān 。dāng nián qī xī zài zhū mén dà zhái de yàn zǐ ，rú jīn bú zhī fēi xiàng hé biān ？wǎng rì fēng jǐng yōu shèng de qù chù ，zhī jiàn chù chù zhǎng mǎn tái xiǎn ，huāng cǎo yǎn méi le tíng tái qǔ lán ，jiù lián nà xiē qīng xián de bái ōu ，yě yīn xīn chóu ér bái le fā diān 。wǒ zài yě méi yǒu xīn yuàn ，qù zhòng wēn zòng qíng huān lè de jiù mèng ，zhī bǎ zì (...)
tóu bā jù “wǒ jiā jiāng shuǐ chū fā yuán ”zhì “jiāng nán jiāng běi qīng shān duō ”，xiě dēng gāo yuǎn tiào ，chù jǐng shēng qíng ，gōu qǐ xiāng sī ，zhōng jiān bā jù “jī chóu wèi wǎn xún guī jí ”zhì “fēi yàn zhào shān qī niǎo jīng ”，miáo huì bàng wǎn hé yè jiān jiāng shàng de jǐng sè ，mò liù jù “chàng rán guī wò xīn mò shí ”zhì “yǒu tián bú guī rú jiāng shuǐ ”，chǎn fā cí guān guī tián de yì yuàn 。zhè sān duàn fèn bié xiě yóu jīn shān sì de suǒ sī 、suǒ jiàn 、suǒ gǎn ，biǎo dá le shī rén duì (...)
shàng piàn suī chén tòng bēi fèn ，dàn qí jī diào què xiǎn dé dī chén 。xià piàn zé biàn wéi zhì dà zhì gāng ，chōng mǎn le shì sǐ rú guī de jīng shén 。“dǐng zhōng liàn shú dān shā 。bǎ zǐ fǔ qīng dōu zuò yī jiā ”，“dǐng ”，zhè lǐ zhǐ dān lú ，dào jiā zài dān lú nèi liàn dān ，dān chéng kě yǐ fēi shēng ：“zǐ fǔ ”，dào jiā chēng xiān rén suǒ jū zhī dì ，“qīng dōu ”zhǐ tiān dì suǒ jū de gōng què 。zhè liǎng jù shì shuō zì jǐ duì yú zì jǐ de qù chù zǎo zài shēn sī shú lǜ ，xiōng yǒu chéng zhú ，rú tóng dǐng zhōng dān shā liàn shú ，suí shí kě yǐ shēng tiān ，yǐ zǐ fǔ qīng dōu wéi jiā le 。fāng dé zhè cì běi shàng ，zǎo yǐ yǒu le sǐ wáng de zhǔn bèi ，suǒ yǐ cái yǒu rú cǐ yán yǔ 。“xiǎng qián rén hè yù ，cháng yóu jiàng ，fú shēng chán tuì ，qǐ liàn huáng shā ？”jiù cǐ yì zuò jìn yī bù fā huī 。sì jù yòng yī “xiǎng ”zì lǐng qǐ ，tāo tāo ér xià ，biǎo míng shì zuò zhě de xīn lǐ huó dòng ，yì sī shì shuō shén xiān huò dé dào zhī shì měi qí hè shàng tiān ，yóu yú jiàng què ，qí lè wú qióng ；ér shì sú zhī shēn ，dāng rú “chán tuì shé jiě ，yóu yú tài qīng ”qǐ néng liú liàn yú chén āi zhuó shì （“huáng shā ”）。tā bú xiǎng gǒu qiě tōu shēng ，qū jiē gǒu huó ，yǐ jīng shuō dé míng míng bái bái 。yǐ xià jiù “hán shí ”běn tí ，zài biǎo bái zì jǐ de zhì xiàng yǔ qì jiē 。“dì mìng shǒu fén ，wáng lìng xiū mù ，nán zǐ zhèng dāng rú shì yē 。cí jù ”nán zǐ zhèng dāng rú shì “，shì kěn dìng yǔ qì ，gù yǐ ”nà “”jí “”yě “zú chéng qī zì jù ，bìng yǐ yè yùn ，zàn xiàn yōng jué tā men de ài guó zhèng yì háng dòng ，biǎo shì zì jǐ zuò wéi hǎo nán ér zhèng dāng fǎng xiào tā men de jīng shén ，xiào zhōng sòng shì 。lìng yī fāng miàn ，”yòu hé bì ，dài guò jiā shàng zhǒng ，zhòu jǐn róng huá “，zé jiù cǐ cì bèi pò běi shàng qiáng lìng jiàng yuán zuò guān ér yán 。”zhòu jǐn “，yòng zhǐ fù guì hái xiāng 。”guò jiā shàng zhǒng “，jí hái jiù jū ，jì zǔ fén ，zhǐ de shì kuā yào lín lǐ de shì 。zuò zhě gài yǐ ”yòu hé bì “yī yǔ mò shà zhī 。”dài “biǎo shì jiāng lái kě yǐ shí xiàn zhī yì ，jí jīn yǐ duàn yán bìng wú kě néng ，yīn cǐ bú jǐn duō cǐ yī jǔ ，yán cí shā là ，bú liú yú dì 。”shàng zhǒng “yī yǔ ，yě shì jiù hán shí jì sǎo shì shēng chū ，yǔ ”shǒu fén “、”xiū mù “，tóng huí yīng shàng piàn suǒ shuō qíng shì ，jǐn kòu tí yì 。
①dài wáng fū rén zuò ：wáng fū rén míng wáng qīng huì ，sòng mò bèi xuǎn rù gōng wéi zhāo yí ，sòng wáng bèi lǔ wǎng dà dōu 。tú zhōng yì guǎn bì tí 《mǎn jiāng hóng 》chuán sòng zhōng yuán ，wén tiān xiáng bú mǎn yì jié wěi sān jù ：“wèn cháng é ，yú wǒ kěn (...)
shàng piàn suī chén tòng bēi fèn ，dàn qí jī diào què xiǎn dé dī chén 。xià piàn zé biàn wéi zhì dà zhì gāng ，chōng mǎn le shì sǐ rú guī de jīng shén 。“dǐng zhōng liàn shú dān shā 。bǎ zǐ fǔ qīng dōu zuò yī jiā ”，“dǐng ”，zhè lǐ zhǐ dān lú ，dào jiā zài dān lú nèi liàn dān ，dān chéng kě yǐ fēi shēng ：“zǐ fǔ ”，dào jiā chēng xiān rén suǒ jū zhī dì ，“qīng dōu ”zhǐ tiān dì suǒ jū de gōng què 。zhè liǎng jù shì shuō zì jǐ duì yú zì jǐ de qù chù zǎo zài shēn sī shú lǜ ，xiōng yǒu chéng zhú ，rú tóng dǐng zhōng dān shā liàn shú ，suí shí kě yǐ shēng tiān ，yǐ zǐ fǔ qīng dōu wéi jiā le 。fāng dé zhè cì běi shàng ，zǎo yǐ yǒu le sǐ wáng de zhǔn bèi ，suǒ yǐ cái yǒu rú cǐ yán yǔ 。“xiǎng qián rén hè yù ，cháng yóu jiàng ，fú shēng chán tuì ，qǐ liàn huáng shā ？”jiù cǐ yì zuò jìn yī bù fā huī 。sì jù yòng yī “xiǎng ”zì lǐng qǐ ，tāo tāo ér xià ，biǎo míng shì zuò zhě de xīn lǐ huó dòng ，yì sī shì shuō shén xiān huò dé dào zhī shì měi qí hè shàng tiān ，yóu yú jiàng què ，qí lè wú qióng ；ér shì sú zhī shēn ，dāng rú “chán tuì shé jiě ，yóu yú tài qīng ”qǐ néng liú liàn yú chén āi zhuó shì （“huáng shā ”）。tā bú xiǎng gǒu qiě tōu shēng ，qū jiē gǒu huó ，yǐ jīng shuō dé míng míng bái bái 。yǐ xià jiù “hán shí ”běn tí ，zài biǎo bái zì jǐ de zhì xiàng yǔ qì jiē 。“dì mìng shǒu fén ，wáng lìng xiū mù ，nán zǐ zhèng dāng rú shì yē 。cí jù ”nán zǐ zhèng dāng rú shì “，shì kěn dìng yǔ qì ，gù yǐ ”nà “”jí “”yě “zú chéng qī zì jù ，bìng yǐ yè yùn ，zàn xiàn yōng jué tā men de ài guó zhèng yì háng dòng ，biǎo shì zì jǐ zuò wéi hǎo nán ér zhèng dāng fǎng xiào tā men de jīng shén ，xiào zhōng sòng shì 。lìng yī fāng miàn ，”yòu hé bì ，dài guò jiā shàng zhǒng ，zhòu jǐn róng huá “，zé jiù cǐ cì bèi pò běi shàng qiáng lìng jiàng yuán zuò guān ér yán 。”zhòu jǐn “，yòng zhǐ fù guì hái xiāng 。”guò jiā shàng zhǒng “，jí hái jiù jū ，jì zǔ fén ，zhǐ de shì kuā yào lín lǐ de shì 。zuò zhě gài yǐ ”yòu hé bì “yī yǔ mò shà zhī 。”dài “biǎo shì jiāng lái kě yǐ shí xiàn zhī yì ，jí jīn yǐ duàn yán bìng wú kě néng ，yīn cǐ bú jǐn duō cǐ yī jǔ ，yán cí shā là ，bú liú yú dì 。”shàng zhǒng “yī yǔ ，yě shì jiù hán shí jì sǎo shì shēng chū ，yǔ ”shǒu fén “、”xiū mù “，tóng huí yīng shàng piàn suǒ shuō qíng shì ，jǐn kòu tí yì 。
dì èr jù “bì shuǐ dōng liú zhì cǐ huí ”，yòu fǎn guò lái zhe zhòng xiě jiá jiāng duì zhì de tiān mén shān duì xiōng yǒng bēn téng de chǔ jiāng de yuē shù lì hé fǎn zuò yòng 。yóu yú (...)
mèn rú hé ，dǎo duàn ，yīn chén yǎo guī qī nán suàn 。duàn jiǔ liàn huā qú jì guǎn ，xiǎng nán wàng jiāo yàn nóng huān 。hèn tí bān jī sù wán ，bǐ shū fá méng shì háo duān 。luán cháng duàn ，cuì pán ，hèn wú gè dì féng zuàn 。yī huì méi luàn ，yī huì xīn suān ，dōu cuō lái méi shàng zǎn 。wú shèn bìng guǎn ，chuàn sōng bīng wàn ，fù zhōng chóu duī duǒ mǎn 。
①àn ：yī zhǒng fàng shí qì de xiǎo jǐ 。yòu ，àn ，jí gǔ “wǎn ”（wǎn ）zì 。　②huì ：néng 。zhè jù shì shuō yī gè rén shēng zài shì shàng néng yǒu duō jiǔ ne ？　③ān néng ：zěn néng 。dié xiè （diéxièdié xiè ）：xiǎo bù háng zǒu de yàng zǐ 。zhè jù shì shuō zěn me néng guǒ zú bú qián ，chuí yì bú fēi ne 。　④nòng ér ：dòu xiǎo hái 。xì ：wán shuǎ 。　⑤gū (...)
xià què zhǔ yào shū fā le zuò zhě duì yǒu rén yuǎn qù de shāng gǎn hé duì yǒu rén chū shì xīn cháo de dān xīn yǔ bú mǎn děng fù zá de xīn qíng 。tóu yī jù “jiǔ hān yīng duì yàn shān xuě ，zhèng bīng hé yuè dòng ，xiǎo lǒng yún fēi ”，jìn yī bù shè xiǎng yǒu rén yuǎn qù běi guó de qíng jǐng 。“jiǔ hān ”，zhǐ cháo tíng zhào yàn ，zuò zhě xiǎng xiàng yǒu rén bǐ shí bǐ dì yīng shì yàn shān xuě piāo de bīng tiān xuě dì de yǐng xiàng ，lián yuè liàng dōu fǎng fó dòng zhù le sì de ，fā chū lìng rén bú hán ér lì de guāng huī 。“bīng hé yuè dòng ”，zào yǔ shèn xīn ，yì jìng pō jiā 。zhè yīn lěng yǐng xiàng yǔ shàng què rè liè huān kuài de qíng diào xíng chéng xiān míng de duì zhào ，wéi xià miàn de gǎn tàn pù diàn le qì fēn 。jiē zhe ，zuò zhě jiāng bǐ fēng yī zhuǎn ：“tóu lǎo cán nián ，jiāng nán shuí niàn fāng huí 。”yì wéi ：wǒ yǐ shì fēng zhú cán nián ，bú yuàn wéi xīn cháo yòng ér yǐn jū jiāng nán ，yòu yǒu shuí néng cháng cháng jì qǐ wǒ ne ？fāng huí ，hè zhù de zì ，tā de 《qīng yù àn 》yǒu “shì wèn xián chóu dōu jǐ xǔ ？yī chuān yān cǎo ，mǎn chéng fēng xù ，méi zǐ huáng shí yǔ ”jù ，shí fèn yǒu míng 。huáng tíng jiān céng shuō ：“jiě dào jiāng nán duàn cháng jù ，shì jiān wéi yǒu hè fāng huí 。”zuò zhě shēn zài jiāng nán ，yòu yǒu yī qiāng chóu yuàn ，gù yǐ hè zhù zì bǐ 。zhè liǎng jù cí bú jǐn bāo hán nián lǎo lì shuāi de shāng gǎn ，yǒu rén lí qù de shāng qíng ，hái yǒu guó jiā lún wáng de shāng tòng 。“dōng fēng jiàn lǜ xī (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

下阕主要抒发了作者对友人远去的伤感和对友人出仕新朝的担心与不满等复杂的心情。头一句“酒酣应对燕山雪，正冰河月冻，晓陇云飞”，进一步设想友人远去北国的情景。“酒酣”，指朝廷召宴，作者想象友人彼时彼地应是燕山雪飘的冰天雪地的影象，连月亮都仿佛冻住了似的，发出令人不寒而栗的光辉。“冰河月冻”，造语甚新，意境颇佳。这阴冷影象与上阕热烈欢快的情调形成鲜明的对照，为下面的感叹铺垫了气氛。接着，作者将笔锋一转：“投老残年，江南谁念方回。”意为：我已是风烛残年，不愿为新朝用而隐居江南，又有谁能常常记起我呢？方回，贺铸的字，他的《青玉案》有“试问闲愁都几许？一川烟草，满城风絮，梅子黄时雨”句，十分有名。黄庭坚曾说：“解道江南断肠句，世间唯有贺方回。”作者身在江南，又有一腔愁怨，故以贺铸自比。这两句词不仅包含年老力衰的伤感，友人离去的伤情，还有国家沦亡的伤痛。“东风渐绿西(...)
所以历来的词人往往以黄昏为背景，来描写少妇的哀怨。此处，写少妇立尽了黄昏，而游子犹在天涯，使得她不得不怀着绝望的心情去“强整绣衾，独掩朱扉”，一想到眼前的形单影只，枕冷簟寒，便又心灰意冷起来，发出到底“为谁铺设”的怨语。一句话，把这个少妇刹那间的矛盾心情充分揭示了出来。那漫漫的长夜、那声声的更鼓，从远处传到了她的耳中，惊醒了她片时的春梦。她睁开惺忪的睡眼，只见碧纱窗下，乍明乍灭的残灯在那里眨眼。这个凄凉的夜、孤寂的夜，使人感到“春色迷人恨更赊”。“梦回处，梅梢半笼残月”，(...)

相关赏析

“别时提剑救边去，遗此虎文金鞞靫”，“鞞靫”是装箭的袋子。这两句是写思妇忧念丈夫，但路途迢远，无由得见，只得用丈夫留下的饰有虎纹的箭袋寄托情思，排(...)
第二句“碧水东流至此回”，又反过来着重写夹江对峙的天门山对汹涌奔腾的楚江的约束力和反作用。由于(...)
1、 课文中所提到的"大道"、"大同"各指什么，我们应该如何理解和认识？
冯魁嗏你自寻思：这样娇姿。效了琴瑟，不用红娘；(...)

作者介绍

阮卓 （531—589）南朝陈陈留尉氏人。幼聪敏，笃志经籍，善谈论，尤工五言诗。性至孝。陈文帝天康初，为新安王府记室参军，奉使招慰交阯。交阯多珍怪之产，卓一无所取，时论称廉。陈后主至德元年，入为德教殿学士。后退居里舍，以文酒自娱。陈亡入隋，途中疾卒。