南乡子（花落未须悲）

南乡子（花落未须悲）原文：

这阕词，给人印象最深的当是它的构思。“云藏鹅湖山”本是极平常的自然现象，但出现在作者笔下，劈头就是“被谁偷了最高山？将谓六丁移取去，不在人间。”山被偷，已是相当新奇，何况又具体怀疑到六丁（道教神名，火神）身上，这就更加生动。一个极普通的题材，经这么一构思，便立觉妙趣横生。上半阕说山已不在人间，这当然是故作的幻想，新巧一些也许并不足怪。可是下半阕说破山被云遮的真象以后，仍然具有无穷的趣味，这是因为作者同样采取了“直意曲一层说”的手法。本来是云遮山，词中却说“晓云闲”，“特地遮拦”；本来是风吹云散，山岳重现，词中却说“喜得东风收卷尽，依旧追还。”这里，晓云和东风同六丁神一样具有生命，而且如若不去“追还”，山还会再次被偷去。艺术之不同于说教，原因之一就在于它是具有趣味性的精神产品；人们之所以能从艺术品那里得到娱乐和(...)
草书虽是积学乃成，然要是出于欲速。古人云：『匆匆不及，草书』，此语非是。若『匆匆不及』，乃是平时亦有意於学。此弊之极，遂至于周越、仲翼，无足怪者。吾书虽不甚佳，然自出新意，不践古人，是一快也。」最足以作为证明。<(...)
词的上片写感伤，寓情于景，咏人生之短促，叹壮志之难酬。下片写悲愤，借景抒情，感世道之险恶，悲人生之寥落。苏轼的几首中秋词中，本篇自有其特色 上片的起句“世事一场大梦，人生几度新凉”，感叹人生的虚幻与短促，发端便以悲剧气氛笼罩全词。以梦喻世事，不仅包含了不堪回首的辛酸往事，还概括了对整个人生的纷纷扰扰究竟有何目的和意义这一问题的怀疑、厌倦和企求解脱与舍弃。“人生几度新凉”，有对于逝水年华的无限惋惜和悲叹。“新凉”二字照应中秋，句中数量词兼疑问词“几度”的运用，低回唱叹，更显示出人生的倏忽之感。三、四句“夜来风叶已鸣廊，看取眉头鬓上”，紧承起句，进一步唱出了因时令风物而引起的人生惆怅。作者撷取秋风萧瑟、落叶纷飞这两个典型秋色秋景，借寒暑的易替，叹时光易逝、容颜将老、壮志难酬，以哀惋的(...)
志士如红色的丝绳那样正直，如玉壶冰那样高洁清廉。怎奈惭愧的是自己以前的意气都已经消散，只有无限的遗憾不断跟随着自己。人们多不念旧恩，世情就是这样，一旦你衰败，没人会帮扶你。人在失势以后，即使只有那么一丝一毫的缺点，哪怕足有火如丘山那样的功绩，也不能被容。那些小人就像食莳的硕鼠一样卑鄙，他们蝇营狗茍，像苍蝇那样巧于辞令，妄进谗言。野鸭有五种美德，但仍被宰杀，黄鹄有害无益，却因一举千里，被视为珍禽。帝王用人就像堆柴草一样，不辨忠信，后来者居上。这真让人痛心！周幽王因为宠爱褒姒而废掉了申后，汉成帝因宠爱赵飞燕而疏远了班婕妤。周幽王日益昏惑，汉成帝做的事情也令人叹息不已。心中赞赏的人都难以自恃(...)
北方的大海里有一条鱼，它的名字叫做鲲。鲲的体积，真不知道大到几千里；变化成为鸟，它的名字就叫鹏。鹏的脊背，真不知道长到几千里；当它奋起而飞的时候，那展开的双翅就像天边的云。这只鹏鸟呀，随着海上汹涌的波涛迁徙到南方的大海。南方的大海是个天然的大池。　　《齐谐》是一部专门记载怪异事情的书，这本书上记载说：“鹏鸟迁徙到南方的大海，翅膀拍击水面激起水花，波及千里远，然后拍击大翼，凭借旋风直上高空。它是乘着六月的大风而飞去的。”山野中的雾气，空气中的尘埃，都是生物用气息相吹拂的结果。天色深青，是它真正的颜色呢？还是它高旷辽远而没有边际呢？鹏鸟在高空往下看，不过像人抬头看天空一样罢了。　　再说水汇积不深，它浮载大船就没有力量。倒杯水在庭堂的低洼处，那么小小的芥草浮在上面就成为一只小船；而搁置杯子就沉落在地上了，因为水太浅而船太大了。风聚积的力量不雄厚，它托负巨大的翅膀便力量不够。鹏鸟飞九万里，其下有巨风的承载，然后才乘风而飞，背负青天而没有什么力量能够阻遏它了，然后才想准备飞到南方去。　　蝉与雀讥笑它说：“我从地面急速起飞，碰到树枝就停下来，有时飞不到树上去，就落在地上，哪用飞到九万里的高处再往南去呢？”到近郊野林去，带上一日之粮就可以往返，肚子还是饱饱的；到百里之外去，要用一整夜时间捣米准备干粮；到千里之外去，三个月以前就要准备粮食。这两个小动物又知道什么呢？　　小聪明赶不上大智慧，寿命短的比不上寿命长的。(...)
楚秦吴歌扇里新。
那么，这(...)
终南山山势绵延不断，这里是大禹所辟地盘。成片的原野平展整齐，后代子孙们在此垦田。划分地界又开掘沟渠，田陇纵横向四方伸展。　　冬日的阴云密布天上，那雪花坠落纷纷扬扬。再加上细雨溟溟濛濛，那水分如此丰沛足量，滋润大地并沾溉四方，让我们庄稼蓬勃生长。　　田地的疆界齐齐整整，小米高粱多茁壮茂盛。子孙们如今获得丰收，酒食用谷物制作而成。可奉献神尸款待宾朋，愿神灵保佑赐我长生。　　大田中间有居住房屋，田埂边长着瓜果菜蔬。削皮切块腌渍成咸菜，去奉献给伟大的先祖。他们的后代福寿无疆，都是依赖上天的佑护。　　祭坛上满杯清酒倾倒，再供奉公牛色红如枣，先祖灵前将祭品献好。操起缀有金铃的鸾刀，剥开牺牲公牛的皮毛，取出它的鲜血和脂膏。　　于是进行冬祭献祭品，它们散发出阵阵芳馨(...)

南乡子（花落未须悲）拼音解读：

zhè què cí ，gěi rén yìn xiàng zuì shēn de dāng shì tā de gòu sī 。“yún cáng é hú shān ”běn shì jí píng cháng de zì rán xiàn xiàng ，dàn chū xiàn zài zuò zhě bǐ xià ，pī tóu jiù shì “bèi shuí tōu le zuì gāo shān ？jiāng wèi liù dīng yí qǔ qù ，bú zài rén jiān 。”shān bèi tōu ，yǐ shì xiàng dāng xīn qí ，hé kuàng yòu jù tǐ huái yí dào liù dīng （dào jiāo shén míng ，huǒ shén ）shēn shàng ，zhè jiù gèng jiā shēng dòng 。yī gè jí pǔ tōng de tí cái ，jīng zhè me yī gòu sī ，biàn lì jiào miào qù héng shēng 。shàng bàn què shuō shān yǐ bú zài rén jiān ，zhè dāng rán shì gù zuò de huàn xiǎng ，xīn qiǎo yī xiē yě xǔ bìng bú zú guài 。kě shì xià bàn què shuō pò shān bèi yún zhē de zhēn xiàng yǐ hòu ，réng rán jù yǒu wú qióng de qù wèi ，zhè shì yīn wéi zuò zhě tóng yàng cǎi qǔ le “zhí yì qǔ yī céng shuō ”de shǒu fǎ 。běn lái shì yún zhē shān ，cí zhōng què shuō “xiǎo yún xián ”，“tè dì zhē lán ”；běn lái shì fēng chuī yún sàn ，shān yuè zhòng xiàn ，cí zhōng què shuō “xǐ dé dōng fēng shōu juàn jìn ，yī jiù zhuī hái 。”zhè lǐ ，xiǎo yún hé dōng fēng tóng liù dīng shén yī yàng jù yǒu shēng mìng ，ér qiě rú ruò bú qù “zhuī hái ”，shān hái huì zài cì bèi tōu qù 。yì shù zhī bú tóng yú shuō jiāo ，yuán yīn zhī yī jiù zài yú tā shì jù yǒu qù wèi xìng de jīng shén chǎn pǐn ；rén men zhī suǒ yǐ néng cóng yì shù pǐn nà lǐ dé dào yú lè hé (...)
cǎo shū suī shì jī xué nǎi chéng ，rán yào shì chū yú yù sù 。gǔ rén yún ：『cōng cōng bú jí ，cǎo shū 』，cǐ yǔ fēi shì 。ruò 『cōng cōng bú jí 』，nǎi shì píng shí yì yǒu yì yú xué 。cǐ bì zhī jí ，suí zhì yú zhōu yuè 、zhòng yì ，wú zú guài zhě 。wú shū suī bú shèn jiā ，rán zì chū xīn yì ，bú jiàn gǔ rén ，shì yī kuài yě 。」zuì zú yǐ zuò wéi zhèng míng 。<(...)
cí de shàng piàn xiě gǎn shāng ，yù qíng yú jǐng ，yǒng rén shēng zhī duǎn cù ，tàn zhuàng zhì zhī nán chóu 。xià piàn xiě bēi fèn ，jiè jǐng shū qíng ，gǎn shì dào zhī xiǎn è ，bēi rén shēng zhī liáo luò 。sū shì de jǐ shǒu zhōng qiū cí zhōng ，běn piān zì yǒu qí tè sè shàng piàn de qǐ jù “shì shì yī chǎng dà mèng ，rén shēng jǐ dù xīn liáng ”，gǎn tàn rén shēng de xū huàn yǔ duǎn cù ，fā duān biàn yǐ bēi jù qì fēn lóng zhào quán cí 。yǐ mèng yù shì shì ，bú jǐn bāo hán le bú kān huí shǒu de xīn suān wǎng shì ，hái gài kuò le duì zhěng gè rén shēng de fēn fēn rǎo rǎo jiū jìng yǒu hé mù de hé yì yì zhè yī wèn tí de huái yí 、yàn juàn hé qǐ qiú jiě tuō yǔ shě qì 。“rén shēng jǐ dù xīn liáng ”，yǒu duì yú shì shuǐ nián huá de wú xiàn wǎn xī hé bēi tàn 。“xīn liáng ”èr zì zhào yīng zhōng qiū ，jù zhōng shù liàng cí jiān yí wèn cí “jǐ dù ”de yùn yòng ，dī huí chàng tàn ，gèng xiǎn shì chū rén shēng de shū hū zhī gǎn 。sān 、sì jù “yè lái fēng yè yǐ míng láng ，kàn qǔ méi tóu bìn shàng ”，jǐn chéng qǐ jù ，jìn yī bù chàng chū le yīn shí lìng fēng wù ér yǐn qǐ de rén shēng chóu chàng 。zuò zhě xié qǔ qiū fēng xiāo sè 、luò yè fēn fēi zhè liǎng gè diǎn xíng qiū sè qiū jǐng ，jiè hán shǔ de yì tì ，tàn shí guāng yì shì 、róng yán jiāng lǎo 、zhuàng zhì nán chóu ，yǐ āi wǎn de (...)
zhì shì rú hóng sè de sī shéng nà yàng zhèng zhí ，rú yù hú bīng nà yàng gāo jié qīng lián 。zěn nài cán kuì de shì zì jǐ yǐ qián de yì qì dōu yǐ jīng xiāo sàn ，zhī yǒu wú xiàn de yí hàn bú duàn gēn suí zhe zì jǐ 。rén men duō bú niàn jiù ēn ，shì qíng jiù shì zhè yàng ，yī dàn nǐ shuāi bài ，méi rén huì bāng fú nǐ 。rén zài shī shì yǐ hòu ，jí shǐ zhī yǒu nà me yī sī yī háo de quē diǎn ，nǎ pà zú yǒu huǒ rú qiū shān nà yàng de gōng jì ，yě bú néng bèi róng 。nà xiē xiǎo rén jiù xiàng shí shì de shuò shǔ yī yàng bēi bǐ ，tā men yíng yíng gǒu jì ，xiàng cāng yíng nà yàng qiǎo yú cí lìng ，wàng jìn chán yán 。yě yā yǒu wǔ zhǒng měi dé ，dàn réng bèi zǎi shā ，huáng hú yǒu hài wú yì ，què yīn yī jǔ qiān lǐ ，bèi shì wéi zhēn qín 。dì wáng yòng rén jiù xiàng duī chái cǎo yī yàng ，bú biàn zhōng xìn ，hòu lái zhě jū shàng 。zhè zhēn ràng rén tòng xīn ！zhōu yōu wáng yīn wéi chǒng ài bāo sì ér fèi diào le shēn hòu ，hàn chéng dì yīn chǒng ài zhào fēi yàn ér shū yuǎn le bān jié yú 。zhōu yōu wáng rì yì hūn huò ，hàn chéng dì zuò de shì qíng yě lìng rén tàn xī bú yǐ 。xīn zhōng zàn shǎng de rén dōu nán yǐ zì shì (...)
běi fāng de dà hǎi lǐ yǒu yī tiáo yú ，tā de míng zì jiào zuò kūn 。kūn de tǐ jī ，zhēn bú zhī dào dà dào jǐ qiān lǐ ；biàn huà chéng wéi niǎo ，tā de míng zì jiù jiào péng 。péng de jǐ bèi ，zhēn bú zhī dào zhǎng dào jǐ qiān lǐ ；dāng tā fèn qǐ ér fēi de shí hòu ，nà zhǎn kāi de shuāng chì jiù xiàng tiān biān de yún 。zhè zhī péng niǎo ya ，suí zhe hǎi shàng xiōng yǒng de bō tāo qiān xǐ dào nán fāng de dà hǎi 。nán fāng de dà hǎi shì gè tiān rán de dà chí 。　　《qí xié 》shì yī bù zhuān mén jì zǎi guài yì shì qíng de shū ，zhè běn shū shàng jì zǎi shuō ：“péng niǎo qiān xǐ dào nán fāng de dà hǎi ，chì bǎng pāi jī shuǐ miàn jī qǐ shuǐ huā ，bō jí qiān lǐ yuǎn ，rán hòu pāi jī dà yì ，píng jiè xuán fēng zhí shàng gāo kōng 。tā shì chéng zhe liù yuè de dà fēng ér fēi qù de 。”shān yě zhōng de wù qì ，kōng qì zhōng de chén āi ，dōu shì shēng wù yòng qì xī xiàng chuī fú de jié guǒ 。tiān sè shēn qīng ，shì tā zhēn zhèng de yán sè ne ？hái shì tā gāo kuàng liáo yuǎn ér méi yǒu biān jì ne ？péng niǎo zài gāo kōng wǎng xià kàn ，bú guò xiàng rén tái tóu kàn tiān kōng yī yàng bà le 。　　zài shuō shuǐ huì jī bú shēn ，tā fú zǎi dà chuán jiù méi yǒu lì liàng 。dǎo bēi shuǐ zài tíng táng de dī wā chù ，nà me xiǎo xiǎo de jiè cǎo fú zài shàng miàn jiù chéng wéi yī zhī xiǎo chuán ；ér gē zhì bēi zǐ jiù chén luò zài dì shàng le ，yīn wéi shuǐ tài qiǎn ér chuán tài dà le 。fēng jù jī de lì liàng bú xióng hòu ，tā tuō fù jù dà de chì bǎng biàn lì liàng bú gòu 。péng niǎo fēi jiǔ wàn lǐ ，qí xià yǒu jù fēng de chéng zǎi ，rán hòu cái chéng fēng ér fēi ，bèi fù qīng tiān ér méi yǒu shí me lì liàng néng gòu zǔ è tā le ，rán hòu cái xiǎng zhǔn bèi fēi dào nán fāng qù 。　　chán yǔ què jī xiào tā shuō ：“wǒ cóng dì miàn jí sù qǐ fēi ，pèng dào shù zhī jiù tíng xià lái ，yǒu shí fēi bú dào shù shàng qù ，jiù luò zài dì shàng ，nǎ yòng fēi dào jiǔ wàn lǐ de gāo chù zài wǎng nán qù ne ？”dào jìn jiāo yě lín qù ，dài shàng yī rì zhī liáng jiù kě yǐ wǎng fǎn ，dù zǐ hái shì bǎo bǎo de ；dào bǎi lǐ zhī wài qù ，yào yòng yī zhěng yè shí jiān dǎo mǐ zhǔn bèi gàn liáng ；dào qiān lǐ zhī wài qù ，sān gè yuè yǐ qián jiù yào zhǔn bèi liáng shí 。zhè liǎng gè xiǎo dòng wù yòu zhī dào shí me ne ？　　xiǎo cōng míng gǎn bú shàng dà zhì huì ，shòu mìng duǎn de bǐ bú shàng shòu mìng zhǎng de 。(...)
chǔ qín wú gē shàn lǐ xīn 。
nà me ，zhè (...)
zhōng nán shān shān shì mián yán bú duàn ，zhè lǐ shì dà yǔ suǒ pì dì pán 。chéng piàn de yuán yě píng zhǎn zhěng qí ，hòu dài zǐ sūn men zài cǐ kěn tián 。huá fèn dì jiè yòu kāi jué gōu qú ，tián lǒng zòng héng xiàng sì fāng shēn zhǎn 。　　dōng rì de yīn yún mì bù tiān shàng ，nà xuě huā zhuì luò fēn fēn yáng yáng 。zài jiā shàng xì yǔ míng míng méng méng ，nà shuǐ fèn rú cǐ fēng pèi zú liàng ，zī rùn dà dì bìng zhān gài sì fāng ，ràng wǒ men zhuāng jià péng bó shēng zhǎng 。　　tián dì de jiāng jiè qí qí zhěng zhěng ，xiǎo mǐ gāo liáng duō zhuó zhuàng mào shèng 。zǐ sūn men rú jīn huò dé fēng shōu ，jiǔ shí yòng gǔ wù zhì zuò ér chéng 。kě fèng xiàn shén shī kuǎn dài bīn péng ，yuàn shén líng bǎo yòu cì wǒ zhǎng shēng 。　　dà tián zhōng jiān yǒu jū zhù fáng wū ，tián gěng biān zhǎng zhe guā guǒ cài shū 。xuē pí qiē kuài yān zì chéng xián cài ，qù fèng xiàn gěi wěi dà de xiān zǔ 。tā men de hòu dài fú shòu wú jiāng ，dōu shì yī lài shàng tiān de yòu hù 。　　jì tán shàng mǎn bēi qīng jiǔ qīng dǎo ，zài gòng fèng gōng niú sè hóng rú zǎo ，xiān zǔ líng qián jiāng jì pǐn xiàn hǎo 。cāo qǐ zhuì yǒu jīn líng de luán dāo ，bāo kāi xī shēng gōng niú de pí máo ，qǔ chū tā de xiān xuè hé zhī gāo 。　　yú shì jìn háng dōng jì xiàn jì pǐn ，tā men sàn fā chū zhèn zhèn fāng xīn (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

终南山山势绵延不断，这里是大禹所辟地盘。成片的原野平展整齐，后代子孙们在此垦田。划分地界又开掘沟渠，田陇纵横向四方伸展。　　冬日的阴云密布天上，那雪花坠落纷纷扬扬。再加上细雨溟溟濛濛，那水分如此丰沛足量，滋润大地并沾溉四方，让我们庄稼蓬勃生长。　　田地的疆界齐齐整整，小米高粱多茁壮茂盛。子孙们如今获得丰收，酒食用谷物制作而成。可奉献神尸款待宾朋，愿神灵保佑赐我长生。　　大田中间有居住房屋，田埂边长着瓜果菜蔬。削皮切块腌渍成咸菜，去奉献给伟大的先祖。他们的后代福寿无疆，都是依赖上天的佑护。　　祭坛上满杯清酒倾倒，再供奉公牛色红如枣，先祖灵前将祭品献好。操起缀有金铃的鸾刀，剥开牺牲公牛的皮毛，取出它的鲜血和脂膏。　　于是进行冬祭献祭品，它们散发出阵阵芳馨(...)
为了建造高耸云霄的庙宇寺院而将山林砍伐开采殆尽，为了做成金碧辉煌的图案花纹而搜尽了民间的珍珠宝物，给人民带来很大的苦难。这里只写建筑物的巨大耗费，而将百姓因此而遭受的深重苦难留给读者去想象和补充。接下去“鬼工尚未可，人力安能存”二句仍(...)
讲事不令。

相关赏析

这首诗在艺术表现上是十分成功的。从总的结构上看，诗歌采用了先抑后扬、欲取先与的写法，即所谓“卒章显志”。这种结构在讽谕诗中多有使用。其次是采用对比手法。全诗不仅有同物的对比，如柳杞桃李与枣树的对比，嫫母与西施的对比，也有物与景的对比，如枣树与杏园的秀丽、与曲江池的旖旎风光的对比，也有自身(...)
画阁萧疏，那里也玉堂人物，间别来音信全无。拆鸾凰(...)
翠峰如簇。
《咏怀古迹五首》是杜甫公元766年（大历元年）在夔州写成的一组诗。夔州和三峡一带本来就有宋玉、王昭君、刘备、诸葛亮等人留下的古迹，杜甫正是借这些古迹，怀念古人，同时抒写自己的身世家国之感。这首是第一首。战乱中诗人流离失所，漂泊西南，心中愁苦，更加思念故乡，借凭吊庾信，抒发自己的情怀。全诗感情深沉，诚挚感人。
你为我热(...)

作者介绍

高骈 高骈（pián）（821年－887年9月24日），字千里。幽州（今北京西南）人。祖籍渤海蓚县（今河北景县），先世为山东名门“渤海高氏”。唐朝后期名将、诗人，南平郡王高崇文之孙。高骈能诗，计有功称“雅有奇藻”。他身为武臣，而好文学，被称为“落雕侍御”。《全唐诗》编诗一卷。